Lam Sol Fa Mi |
Lam | Mi | Lam |
Al pie de | Sierra Ne | vada, |
Mi | Lam | Sol | |
al pie del | viejo Albai | cín, |
Do | Sol | Do |
se halla sen | tada Gra | nada |
Fa | Mi |
la de belleza sin | fin. |
Lam | Mi | Lam |
La virgen | de las An | gustias, |
La7 | Rem |
la que habita en La Ca | rreta, |
Lam | |
consuela a los grana | dinos |
Mi | Lam |
aliviándoles las | penas. |
Lam Sol Fa Mi |
Lam | Mi | Lam | |
Gra | nada, | Granada | mía, CODA |
Sol | Do |
la de hermosura re | pleta, |
Fa | Mi | |
luna y | sol de Andalu | cía. |
Lam | Mi | Lam | |
Gra | nada, | Granada | mía, |
La7 | Rem |
al llegar el mes de | abril, |
Lam | |
flores hay en tus ver | geles, |
Mi | |
olorosos los cla | veles |
Lam | Mi Lam | |
de la vega del Mo | tril. |
Lam | Mi | Lam |
Cármenes | de verde y | agua |
Mi | Lam | Sol | |
y el Sacro | monte ca | ñí, |
Do | Sol | Do |
con sus can | tares y | zambras, |
Fa | Mi |
son la ilusión y el vi | vir. |
Lam | Mi | Lam |
Granada | mora y sul | tana, |
La7 | Rem |
la que admira el mundo en | tero, |
Lam | |
¡Ay, mi granada gi | tana, |
Mi | Lam |
eres tú lo que más | quiero! |